Je bekijkt de druppels water die op het raam spatten
De donshaartjes op de palm van je hand
Zicht dat scherp stelt en weer terug
Plots wens je vanaf boven neer te kunnen kijken
Op het grote geheel
Hoe oorzaken tot gevolgen leiden
Klokken synchrone ritmes tikken
De wegen van bekenden kruisen
En vreemden elkaar mislopen
Je loopt langs de Amstel alsof het de Seine is
Je loopt en je mist
Hem
De samenhang
Het besef dat elke dag er een als gisteren is
Toch blijft men zeggen dat het telkens een beetje beter wordt
Dat het een kwestie van heel langzaam uitademen
En heel diep intunen is
Tot enkel het aanhoren van je eigen hart
Klopt het?
Dat het allemaal goed komt
Het even slikken is
Maar steeds beter behapbaar wordt?
Je ziet het niet, dat komt nog wel
Nu wordt het tijd
Het is altijd
Hetzelfde liedje
Krijgt opnieuw betekenis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten